A completely different world; Thailand

En toen was de dag aangebroken.. De dag dat ik voor het eerst in mijn leven naar Azië zou gaan om een compleet andere wereld te ontdekken. De vlucht was erg vermoeiend. Van Auckland naar Sydney was het 3,5 uur. Vervolgens moest ik 1,5 uur wachten in Sydney. Van Sydney naar Taipei waren het 9,5 uur. Vervolgens moest ik 15 uur wachten in Taipei en heb ik samen met een andere Nederlandse backpackter een gratis tour door Taipei gedaan. Hier ben ik al geschrokken van het feit dat Azië een totaal andere cultuur heeft. Ik voelde me hier dan ook helemaal niet thuis. Na een lange dag in Taipei met erg mooie tempels, chaos in het verkeer en het maken van eigen cakejes, had ik vervolgens nog een vlucht van 4 uur naar Bangkok. Dat waren dus nogal wat uren voordat ik in Thailand aankwam. Plus dat we nog een uur vertraging hadden.

Eenmaal in Bangkok aangekomen om half 3 's nachts moest ik eerst door de immigratiedienst heen. Er stond een mega lange rij, dus dit heeft me uiteindelijk ook weer één uur gekost. Omdat ik met een backpackerstour door Thailand ga, zou er een chauffeur klaar staan die me naar het hotel zou brengen. Na wat zoeken vond ik een man met mijn naam op een papier geschreven. Hij heeft iemand gebeld die me naar het hotel zou brengen. Het was een normale Thaise man met een joekel van een auto. Ik had een shuttlebusje verwacht, dus ik schrok hier een beetje van, maar gelukkig ben ik veilig in het hotel aangekomen. Om 4 uur 's nachts kon ik eindelijk in mijn bedje kruipen. Een heerlijke hotelkamer helemaal voor mezelf. Mijn kamergenootje zou namelijk de volgende ochtend arriveren.

De eerste ochtend in Bangkok heb ik wat mensen leren kennen van de tour. De tour bestaat uit 37 backpackers, voornamelijk uit Engeland en Canada. Ik moest dan ook behoorlijk wennen aan het accent, aangezien ik vooral het Australisch en Nieuw-Zeelands Engels gewend ben. Het zijn tot nu toe niet mijn type mensen, maar gelukkig heb ik wel een aantal meiden leren kennen waar ik een goede klik mee heb. We zijn wat rond gaan lopen in de stad en we hebben genoten van de vele goedkope restaurantjes voor een drankje. Thailand is een erg goedkoop land! Die avond hadden we om 6 uur een meeting met de gidsen en alle backpackers. Na een praatje over het programma zijn we met z'n allen wat gaat eten en drinken en moet ik eerlijk toegeven dat ik vroeg in mijn bedje lag om wat uren slaap in te halen.

De volgende ochtend hebben we met de hele groep Tuk Tuks genomen naar de tempel "Wat Po" in Bangkok. Het was een hele ervaring om met z'n drieeën in zo'n klein karretje te zitten en om vervolgens scheurend door de binnenstad naar de tempel te worden gebracht. Ze hebben hier verkeersregels maar daar houden ze zich niet aan. Er werd ons van te voren verteld dat we bij de tempel lange broeken moeten dragen en shirtjes die over je schouders vallen (dit uit respect), andes mag je niet naar binnen. Ik heb dus die middag maar meteen wat losse lange broeken ingeslagen, aangezien ik ze vaker nodig ga hebben. De tempel was heel mooi om te zien en ik stond ervan te kijken hoe groot het geheel is. Na een rondleiding zijn we teruggegaan met de Tuk Tuks en hadden we een vrije middag. Het valt me ook op dat je hier heel makkelijk kan afdingen. Er hangen meestal geen prijzen bij de kraampjes en winkeltjes en je moet letterlijk de prijs naar beneden zien te halen. Dit was een uitdaging in het begin, maar ik heb wel mooi twee broeken in kunnen slaan voor weinig geld! Die avond wilden we met een paar man de taxi nemen naar een uitgaansgedeelte van de stad. Het was een heel gedoe om een taxi te vinden die op de meter rijdt. Als blanke toerist word je makkelijk opgelicht hier en is het belangrijk dat je de taxi op de meter laat rijden. Echter viel het niet mee om een taxi te vinden die op de meter wilde rijden. Vervolgens scheurde ook deze taxi door de stad heen alsof het een racebaan was; door rood, veel te hard en auto's inhalen op plekken dat het eigenlijk niet kan of verboden is. Onwijs gevaarlijk! Maar ik heb het overleefd! Het nachtleven is heel leuk hier in Bangkok. Op iedere hoek is iets te doen en de kraampjes langs de kanten en muzikanten op straat maken de sfeer nog leuker. Het was me een ervaring vandaag, maar de moeite waard!

Op woensdag 10 februari lieten we Bangkok achter ons. Met een aantal kleine shuttlebusjes zijn we op weg vertrokken richting het noorden; Singburi. En wat hebben we mooi weer gehad!! Op de weg ernaar toe maakten we twee tussenstops bij tempels; Wat Phranonjaksri Temple en de Wat Pikulthong Temple. Twee verschillende maar erg mooie tempels. In één van de tempels vroeg een Thaise vrouw om een foto te maken. Ik begreep hieruit dat ik van haar een foto moest maken samen met haar zoon en de tempel. Echter had ik dit verkeerd begrepen. Ze wilde namelijk dat IK samen met haar zoon op de foto ging! Ik vond het een rare gedachte dat mensen met mij op de foto zouden willen, maar dat is natuurlijk omdat ik blank (met een bruin kleurtje van de zon) en blond ben! Nog geen 10 minuten daarna gebeurde hetzelfde met een clubje Thaise meiden. Wat voelde ik me beroemd, haha. Na de twee tempels zijn we doorgereden naar onze accomodatie in Singburi. We slapen in grote hutjes op de rand van het water met een prachtig uitzicht over dit water. Als je de foto's op FB voorbij hebt zien komen, weet je wat ik bedoel. Ik voelde me hier helemaal in Thailand!

De volgende ochtend stond opnieuw een tempel op de planning en een floating market. Na een ritje van 40 minuten kwamen we aan bij de floating market. Dit was een grote markt op het water (zoals de naam het zegt). Op houte planken zijn alle kraampjes gebouwd en je kon met een boot over het water tussen de kraampjes varen. Wij besloten er gewoon overheen te lopen. Waar de tickets van de bootjes werden verkocht vroeg een vrouw van de ticketbox of ik een kaartje wilde kopen voor de boot. Ik zei 'nee dankjewel', maar vervolgens greep ze mij bij de arm en schreeuwde; buy ticket, buy ticket. Ik vind de mensen hier heel grof en tot nu toe ben ik weinig vriendelijke Thaise mensen tegengekomen. Een groot verschil met Australië en Nieuw-Zeeland. Dit geldt overigens ook voor de backpackers in de tour. Er zijn veel mensen gemeen en totaal niet beleefd. Ik zeg niet dat iedereen van de groep zo is, maar veel mensen denken alleen aan zichzelf. Zo maken ze veel lawaai 's nachts en ze kunnen bijvoorbeeld geen dankjewel zeggen als ik ze iets aanbied. Maar daar kan ik weinig aan veranderen. De markt was leuk en een mooie ervaring op één gedeelte na; er worden daar ook tijgers en olifanten vast gehouden. Hier kun je mee op de foto of je kunt een ritje op een olifant maken. Echter staan deze dieren de hele dag vastgebonden en kunnen geen kant op. Ook de tijgers bevinden zich in kleine kooien en ik kan janken als ik ernaar kijk. Zo zielig! Dit is ook de reden waarom de tijgertempel van het programma af is gehaald. De tijgers in de tijgertempel worden geslagen en in kleine kooien opgesloten. Dit vindt de organisatie niet respectvol dus is dit gelukkig van het programma afgehaald. Na een wandeling over de floating market kregen we een Thaise show met Thaise dansen en een vechtvoorstelling. Heel cultureel allemaal en leuk om mee te maken. Onze volgende halte was een tempel. Onderweg naar de tempel reden we door dorpjes heen en je ziet de armoede overal om je heen. De manier waarop ze leven is heel armoedig en je ziet zwerfhonden overal. De tempel 'Wat Yaichimongkol' is weer wat verschillend van de vorige tempels die we gezien hebben. Heel leuk! Die avond hebben we overnacht in een resort.

Omdat we hier twee nachten bleven, konden we de volgende dag een beetje rustig aan doen aan het zwembad. Die ochtend zijn we wel eerst naar een dierentuin geweest, waar we de kans kregen om babytijgertjes en luipaarden te aaien en vast te houden. Deze waren vijf weken oud en ontzettend schattig! Ze springen letterlijk over en op je en proberen je te bijten (en daar zijn ze een ster in!). Die middag hadden we een Poolparty aan het zwembad. Een hele relaxte middag met spelletjes, muziek, zwembad en drankjes.

De volgende ochtend ging het door naar The Bridge over the river Kwai. Dit schijnt niet alleen een brug te zijn, maar ook een film, waarvan de brug dus bekend is. Ik vond het niet zo heel bijzonder, maar de markt eromheen was leuk. Daarna gingen we door naar een nationaalpark waar de Erawan Falls zich bevinden. Dit is een pad die langs zeven watervallen gaat. Hier zijn we die middag naar twee watervallen gelopen. We konden onze ogen niet geloven hoe mooi het was! En het water was super helder! Die avond hebben we gecampeerd in kleine tenten. Het matje was kei hard en het was koud die nacht, waardoor ik bijna geen oog dicht heb gedaan. Geen goede campingervaring dit keer, maar die volgende nacht zaten we gelukkig weer in een net hotel. Maar voordat we naar het hotel zijn gereden, zijn we langs alle zeven watervallen gelopen en hebben we lang genoeg de tijd gehad om er ook in te zwemmen. Het enige nadeel waren de grote vissen die je zachtjes bijten. Het deed geen pijn, maar het voelde een beetje als een vis-spa. De wandeling en de watervallen zelf waren een toppper. Het mooiste wat ik tot nu toe in Thailand heb gedaan!

Na een avondje stappen moesten we de volgende dag er weer vroeg uit voor een tripje naar de olifanten! Na een uurtje in de bus kwamen we aan bij de olifanten die door een familie gehouden worden in een grote open ruimte. Omdat de helft van de groep een hangover had, hadden we genoeg tijd om te genieten van de olifanten. Met vijf olifanten zijn we eerst richting de rivier gegaan waarin we samen met de olifanten gebadderd hebben. Samen met Arabella ben ik samen op een olifant gaan zitten en gingen we onder water met de olifant. Echter de manier HOE ik op dit beest ging komen, was anders dan bij de andere. Ik moest recht voor de olifant gaan staan en de olifant zette zijn slurf onder me en zo werd ik omhoog gehezen. Een leuke ervaring. Echter had ik niet nagedacht over het feit dat olifanten vies kunnen zijn en daardoor mijn hele witte broekje bruin was aan het einde. Door het water badderend met de olifanten dreven er links en rechts grote drollen van de olifant, wat een minder leuk moment was. Toch was het onwijs leuk om op een olifant te zitten en dit mee te mogen maken. Daarna hadden we nog de kans om een rondje te maken met de olifant. Ze plaatsten een zitstoeltje op de olifant en samen met Sabrina zijn we een rondje gaan lopen met de olifant. Ook leuk, maar hier kreeg ik helaas het gevoel dat ook deze olifanten niet goed behandeld worden. De olifanten hebben veel ruimte, maar ik heb het idee dat er toch iets niet goed zit. Medewerkers schreeuwen ontzettend naar de olifanten, maar doen ze in front of de toeristen niks aan. Ze hebben allemaal een stok met scherp uiteinde bij zich. Ik weet gewoon dat olifanten in het wild horen te leven en zoiets nooit uit zichzelf zouden doen. Die gedachte vond ik achteraf niet erg leuk, maar ik weet dat het in veel landen zo gebeurd en in deze plaats waarschijnlijk nog niet zo heftig gebeurd als in andere plaatsen en landen. Na een mooie ochtend, hadden we die middag lekker de tijd aan het zwembad om te genieten van het weer ; 40 graden!

Het programma van de tour is heel afwisselend, wat de tour heel leuk maakt. Zo gingen we op dinsdag 16 februari naar een Thaise school. Hier zitten kinderen van verschillende leeftijden bij elkaar in de klas en mogen meisjes sinds twee jaar geleden ook naar school. Het schoolgebouw ziet er niet zo armoedig uit zoals ik had verwacht. Alle kinderen dragen schooluniformen en ze hebben genoeg ruimte buiten het gebouw om te spelen. We kregen de kans een aantal dagen van te voren wat speelgoed te kopen voor de kinderen. Samen met de kinderen hebben we een uurtje met ze gespeeld en hebben we ze ook een beetje geprobeerd Engels te leren; wat helaas niet zo succesvol was. Het was een leuke ervaring, maar het enige minpuntje vond ik wel dat er niks werd verteld over de school of over het onderwijs in dit land. In principe weet ik niks en dat vind ik erg jammer, aangezien ik ook meer over de schoolcultuur zou willen weten. Hierna gingen we door naar een tempel. Gelukkig was deze weer totaal verschillend van de tempels die we hebben gezien; over deze tempel was namelijk een boom gegroeid. De hele tempel is bedekt met de takken en wortels van de boom. Erg interessant. Na een lange tijd kwamen we die avond aan in onze accomodatie tussen de lokale bevolking. Geen resort of kamperen dit keer, maar een mooie plaats waar we overnachtten bij een familie midden tussen andere huizen en natuur.

Die dag erna stond er een floating market, snake show, cooking lesson en een boot naar de vuurvliegjes op de planning. Vol programma, maar desondanks hadden we nog genoeg tijd om te relaxen. De floating markt was een topper. De vorige floating market vond namelijk niet echt op bootjes plaats, en dat was bij deze wel het geval. Met een groepje zijn we samen op een boot gegaan en heeft de mevrouw ons gepaddeld langs alle bootjes die spulletjes of eten verkochtten. Het aparte was wel dat de vrouwen de bootjes deden peddelen en de heren alle elektrische bootjes bestuurden. Ik had het eerder andersom verwacht? Na een ritje van 40 minuten kregen we nog de kans om de markt op de kant te bezoeken. Met ons busje vertrokken we daarna naar de slangenshow. Ik was benieuwd wat voor show het precies zou zijn, maar ik heb er spijt van dat ik mee ben gegaan. Eerst konden we de slangen bekijken in kleine kooien. Het was al zielig hoe opgepropt ze in de kooien werden gehouden. Dit geldt ook voor de krokodillen die we daar zagen. De show was echter niet veel beter. We kregen cobra´s en verschillende soorten slangen te zien, die ze min of meer aan het uitdagen waren. Ze maakten de slangen agressief en ik vond de show daarom geen succes. Zo zielig hoe ze ermee om gingen. Daarnaast zag ik een grote levende muis (ik weet niet wat voor dier het precies was, maar het zag er heel schattig uit), in een kooi gevangen zitten. Mijn medereizigers zeiden al dat er een grote kans in zat dat deze zou worden gevoerd aan de slangen. En ja hoor, richting het einde van de show werd de slang in zijn kooi gezet en was het zijn eten. Ik ben op dat punt weg gelopen, aangezien ik zoiets totaal niet aan kan zien. Dit was tot nu toe echt het dieptepunt van de hele reis. De hele busrit terug naar onze verblijfplaats moest ik eraan denken en kan ik niet geloven hoe mensen hier in Thailand omgaan met dieren alleen maar voor de toerisme. Het zou verboden moeten worden. Gelukkig werd het die middag een beetje leuker en leerden we hoe we Papaya salade moesten maken. Dit is typisch een gerecht uit Thailand en het was lekker. Je kon zelf bepalen hoe zoet of spicy je het wilde hebben en wat je er precies in mixt.

Na een middagje relaxen was het die avond tijd voor een boot naar de vuurvliegjes. Op een long tail boat zijn we over de rivier naast ons verblijf gevaren. Echter op de hele tour krijgen we heel weinig informatie over hoe en wat, en zo was dat ook met dit het geval. Hier in Thailand geldt ´go with the flow´. De heenweg zijn we namelijk tussen huizen en bomen gevaren, maar zagen we geen vuurvliegjes. Dit omdat we ons concentreerden op de huizen; van rijk tot arm. Op de terugweg kregen we eindelijk informatie en bleek het dat we naar de bomen moesten kijken. Op de weg terug zagen we dus duizenden vuurvliegjes in de bomen die licht gaven. Het leken net kerstbomen naast de rivieren. De trip was zelf al heel mooi, maar dit maakte het mooier. De volgende ochtend stonden we om 7.15 uur op voor een monnik. Een Monnik kwam op een bootje langs gevaren om eten op te halen. We kregen van de gidsen allemaal een zakje met eten en gingen stuk voor stuk naar voren om de Monnik het eten te geven met een begroeting van te voren en erna. Nadat iedereen het eten had afgegeven, sprak hij nog wat wijze woorden over ons uit en ging hij er weer vandoor. Ik vraag me af of ik zoiets nog ooit in mijn leven mee ga maken. Een aparte ervaring, Het eten wordt onder meer monniken verdeeld en ook onder kinderen.

Die middag stond een waterpark op de planning. Ik had verwacht een waterpark met glijbanen van hard materiaal. Dit was echter niet het geval. Het hele park bestond uit opblaasbare luchtkussens. Het was nog vrij groot, met in het midden een heel groot Wipe Out parcours, waarbij je over dingen moest klimmen, kruipen en springen. Ik heb zoiets nog nooit in mijn leven gedaan, maar het is behoorlijk zwaar, maar vooral ook erg leuk! Daarnaast waren er ook van luchtkussens enorme glijbanen en kleinere baden voor kinderen. We hebben ons hier goed de hele middag vermaakt met alle parcours die je kon afleggen. De medewerkers waren ons hard aan het uitleggen en hielpen je ook weer de luchtkussens op als je ervan af viel (wat vaak gebeurde)!. We hadden het waterpark bijna helemaal voor ons zelf, dus geen lange wachtrijen die we in Nederland kennen. Een leuke afwisseling op deze Thailand trip. Die avond hebben we de nachttrein richting het zuiden genomen. Dit was een aparte ervaring, maar zou het niet gauw nog eens doen. Ieder uur werd ik wakker van de herrie en het schudden van de trein. Maar ach.. heb ik dit ook weer eens meegemaakt.

Na een korte nacht kwamen we aan in het zuiden van Thailand. Hier werden we met shuttlebusjes opgevangen en naar het water gebracht. We gingen namelijk met al onze koffers en backpacks op een long tail boot, waarmee we de vorige keer ook mee op zoek waren naar vuurvliegjes. De boottrip van 45 minuten was prachtig! De bergen deden me herinneren aan Nieuw-Zeeland, alleen nu zonder regen! Een groot pluspunt dus. Vervolgens kwamen we aan bij onze bungalows op het water met de bergen om ons heen langs het meer. Wat een paradijs! We sliepen die nacht dus in een bungalow op het water en hadden deze dag de tijd om lekker te zwemmen in het water, van de uitzichten te genieten of te kayakken. Een relaxte middag in dit paradijs. Die avond zijn we weer op een longtailboot het water opgegaan om dieren te spotten. Helaas met niet heel veel succes, alleen een aantal wilde apen.

De volgende morgen ging het met de longtailboot terug naar land, waar we in een shuttlebusje naar Krabi werden gebracht. Dit is een toeristisch plaatsje in het zuiden met helderblauwe zeeën en mooie rotsachtige omgeving, waar je veel activiteiten kunt doen. Na het inchecken in het hotel (zoo luxe!) zijn Arabella en ik het strand en stadje gaan verkennen. Het strand is prachtig met tientallen kraampjes en restaurantjes op de boulevard. Dit voelde echt als vakantie! Na een mooie wandeling gingen we die avond met z'n allen eten en op stap.

Verschillende mensen hadden een hangover en besloten niet mee te gaan op ons tripje naar Railay beach. Erg jammer dat sommige mensen feesten verkiezen boven dingen die ze hier te zien krijgen. We gingen namelijk op een long tail boot (alweer) naar een strand dat alleen met deze boot te bereiken is. Het strand is in één woord; prachtig! Een helderblauwe schone zee, rotsen aan alle kanten en het water was lekker warm. Echter verbaasde me het ook nu weer hoeveel mensen van de groep zijn verbrand. Ik moet eerlijk toegeven dat ik ook behoorlijk wat ben verbrand in mijn leven, maar ook al zijn ze hier knal en knalrood, toch gaan ze weer volop liggen bakken. Dat had ik dus zeker niet gedaan. Ik heb me deze dag prima vermaakt met Arabella (mijn kamergenootje en eigenlijk degene waar ik het meeste mee optrek van de groep) in het water en lekker in de schaduw. En natuurlijk genoten van de mooie paradijselijke omgeving. Die avond was het tijd voor iets typisch Thais, namelijk de Ladyboy Cabaret Show. Een korte omschrijving: "Ladyboys zijn het ´derde geslacht´ in Thailand. Een ladyboy is een man dat geboren is in het verkeerde lichaam en graag vrouw wil worden. In Thailand zijn er opvallend veel ladyboys en eigenlijk is de reden hiervoor onbekend. Een ladyboy is een begrip dat ontstaan is, omdat een ladyboy niet genoeg geld heeft om alle operaties direct te kunnen ondergaan. Ze moeten meestal sparen om de dure operaties te kunnen ondergaan. De operaties gebeuren dan in delen." Wij zijn deze avond naar een cabaret show geweest, wat hilarisch was! Er zaten veel dansjes in de show en de ladyboys droegen de mooiste jurken. Maar tussendoor kwamen acts met heel veel humor, en zo ook was de show interactief. Zo was één jongen van onze groep vaak het slachtoffer van een ladyboy. Je kunt wel raden op welk vlak... We hebben we gelachen. Een top dag!

Op maandag 22 februari besloten Jessy, Arabella en ik rotsen te gaan beklimmen (rock climbing). Ik wilde dit eigenlijk in Australië of Nieuw-Zeeland doen, maar door het drukke programma iedere dag heb ik dit maar laten wachten tot Thailand. En daar ben ik achteraf heel blij mee aangezien het hier maar 25 euro kost (in NZ of Australië zou je 10x het dubbele betalen) en dit is de top 1 ding te doen hier in Krabi. De gidsen brachten ons op een scootertje naar de longtailboot en de boot bracht ons over naar Railway beach, alleen nu de andere kant van het strand. Daar stond onze Thaise instructeur op ons te wachten. We kregen ons pakkie aan en gingen richting de rotsen waar we gingen klimmen. Onze rockclimb gids was onwijs goed in wat hij deed (hij klom al sinds zijn tiende). We waren met z'n drieën en hij had dus ruim de tijd om ons te leren klimmen. Eerst leerde we de beroemde achtknoop te leggen. Deze moet je maken voordat je gaat klimmen. We begonnen met een oefenklim op een stuk dat niet zo moeilijk was en ook niet zo hoog. Al gauw bleken Jessy en ik het snel onder de knie te hebben, ik denk vooral door onze sportachtergrond. Vervolgens gingen we een tweede klim doen. Een stukje stijler met minder houvastpunten en een stukje hoger. Onze instructeur kent alle rotsen op dit punt van buiten en wist precies waar we onze handen en voeten neer moesten zetten. Natuurlijk zaten we vast aan een touw en kon de instructeur ons helpen als we naar beneden zouden vallen of onze kracht zouden verliezen. De derde klim was net zo moeilijk als de tweede, maar de vierde klim was de hoogste van allemaal! We zijn geklommen tot 30 meter hoogte met prachtig uitzicht! Niet iedereen haalt de top, vooral omdat het laatste eind stijl omhoog is en er bijna geen houvastpunten zijn. Maar.. ik had het in no time te pakken en ging als een speer omhoog. Blijkbaar had ik het heel snel en goed gedaan. Als laatste hadden we nog tijd voor een moeilijkere, iets minder hoge klim. Ik was de enige die het tot de top heeft gehaald, maar dat heeft me dan ook heel veel moeite gekost. Zo ben ik er onderweg één keer vanaf gevallen, maar kon mezelf er daarna weer opheisen. Een geluk dat het hele klimmen in de schaduw gebeurde want dit was al zweten, stel voor in de volle zon? Het was een erg leuke en sportieve middag (wat ik graag doe =D ). De gids was leuk, het gezelschap en we hebben veel kunnen klimmen voor weinig geld met onze privégids. Dit was een van mijn highlights van de hele trip!

De volgende dag was een beetje een aparte dag. Jessy, Ame, Sabrina en ik gingen mee met de White Water Rafting. Voor 45 euro konden we ziplinen, raften en quad rijden. Plus we kregen een vis spa, bezochten een fruitboerderij, en zagen een aap- en olifantenshow. Echter was de gids niet zo aardig en sprak hij amper Engels. Zo viel onze eerste activiteit al enorm tegen; ziplinen. Wij verwachtten een parcours door het bos. DIt was helaas niet het geval. Het was een zipline van 20 meter lang en misschien drie meter hoog. In 5 seconde waren we beneden en het stelde dus niks voor. Daarna kregen we een lifejacket aan en een helm voor het raften. Het raften was level 1 van 5 kilometer lang. Ook dit stelde dus helemaal niks voor tegenover wat ik in Nieuw-Zeeland heb gedaan tot level 5. We hoefden alleen in het bootje te zitten en vast te houden en het was een beetje een bumpy ride waarin we vooral elkaar nat hebben gemaakt en hebben gelachen. Ach, tenminste hebben we het gezellig gehad met alle andere 30 boten op de rivier. Na een Thaise lunch (ik ben het Thaise eten enorm beu moet ik toegeven), gingen we door naar een fruitboerderij waar we stukjes fruit hebben geprobeerd. Daarna reden we door naar onze visspa. Ik had zoiets nog nooit gedaan, maar je zit dus met je voeten in het water met vissen en de vissen eten de dode huid van je voeten af. Het kriebelde enorm en we hadden tranen in onze ogen van het lachen. Na een tijdje raakte ik aan het kriebelende gevoel gewend en waren mijn voetjes weer mooi schoon. Na de visspa was het tijd voor het quad rijden. Dit was mijn eerste ritje in mijn leven en ze maakten het wel meteen spannend. We moesten namelijk tekenen dat als er iets met de quad gebeurd, ik voor de kosten moest opdraaien. Voor geen enkele activiteit ; rockclimbing, raften enz, moeten we onze naam ergens opschrijven of tekenen voor het eigen risico gebeuren. In NZ en Australië moest dat overal, maar hier schijnen ze er niks om te geven. Ik heb rustig aan op de quad gereden en het parcours gevolgd. Ik kwam één keer vast te zitten in het water waar we door een kleine rivier gingen, maar dat was snel opgelost en het ritje was ondanks de lage snelheid toch leuk! Hierna hadden we nog tijd om naar de apen- en olifantenshow te gaan, maar na vijf minuten besloten we weg te lopen. Het is zo zielig om te zien hoe er met deze dieren wordt omgegaan. Het deed me denken aan de slangenshow. De apen worden gewoon meegetrokken aan een touw en in kleine hokken opgesloten. En daarbij moeten ze iedere 15 minuten optreden en dat een hele dag door en waarschijnlijk zeven dagen per week. Zo zielig en ik kon het dus niet aanzien. Het was een aparte dag en die sloot ook op een aparte manier af. We moesten nog zo'n 1,5 uur terug naar het hotel, maar een Franse moeder in ons busje was ziek geworden van een ijsje die ze gegeten had. Onderweg kwam alles eruit en zat de hele bus onder de overgeef. De 'niet zo aardige' gids keek er niet blij mee en ze hebben het busje ter plekke uit moeten spuiten. Helaas was ik ook niet op m'n best met enorme hoofdpijn, dus ik was blij toen ik eindelijk in het hotel aankwam en op tijd in mijn bedje kon kruipen.

Ons laatste vrije dagje, waarin we zelf mochten bepalen wat we deden, hebben we besloten met twaalf man naar de Tiger Cave Temple te gaan. Dit is een tempel op de top van een berg met 360 graden uitzichten en apen op de weg naar boven. Het waren namelijk 1237 treden omhoog! Een behoorlijke klim dus! Maar voordat we daar waren, moesten we eerst ons vervoer zien te regelen. We wilden eigenlijk met scooters gaan, maar ik dacht dat dat misschien te gevaarlijk zou zijn door het Thaise verkeer en zonder helm. We besloten tuk tuks te nemen want daar konden meer mensen in en is een stuk aangenamer. Of het echter ook minder gevaarlijk is, dat betwijfel ik omdat ze veeel te hard reden. Maargoed, na een ritje van 45 minuten kwamen we aan en hebben de tuk tuks drie uur op ons gewacht (petje af voor zo weinig geld!). De treden omhoog waren zwaar, maar we namen op tijd rust vanwege de hitte. Helaas op de weg omhoog hebben geen wilde apen gezien. Het uitzicht vanaf de top is onwijs mooi! Zo ook de tempel zelf. We hebben gewacht op de zonsondergang, maar door de hoeveelheid wolken konden we er jammer genoeg niet veel van zien. Op de weg naar beneden kwamen we de ene aap na de andere tegen. Ze probeerden onze spullen te stelen en zo heeft één aap de waterfles van Jessy kunnen bemachtigen. Ze zien er schattig uit, maar het zijn letterlijk kleine aapjes. Na een ruige tuk tuk ride was ik blij om al het zweet onder mijn luxe hoteldouche af te kunnen spoelen. Wat was het zweten!

En toen was het zover... onze laatste twee dagen met de groep samen. Op 25 februari stond de island hopping op de planning. Op een speedboot zijn we van strand naar strand gevaren. Helaas waren er wat mensen zeeziek onderweg (ik normaal gesproken ook, maar ik heb trucjes geleerd om het te kunnen vermijden), waardoor we de tour eerder moesten afbreken. Maar wat we hebben gezien was prachtig. Helderblauwe zeeën met de mooiste rotsachtige omgeving. We hebben gesnorkeld, van de stranden genoten en grotten gezien. Omdat we de tour eerder moesten afbreken, besloten de gidsen die avond voor gratis alchohol te zorgen. We hadden een poolparty in het hotel en zijn daarna de bar ingegaan. Het was een erg gezellig en onvergetelijke avond.

Onze laatste dag in Krabi was aangebroken, en deze zijn we begonnen met lekker rustig aan doen en bijkomen van de avond ervoor aan het zwembad. Om 4 uur stond een apenwandeling op de planning met als afsluiting een zonsondergang. De apen waren net als de dag ervoor op het strand te vinden. Van groot tot klein. Ze liepen overal! Zoveel wilde apen bij elkaar heb ik nog nooit gezien. Ze slingerden aan de bomen, speelden met elkaar en sprongen ook op mensen (zo ook op mij!). Ze probeerden iets uit mijn tas te stelen, maar dat is ze niet gelukt. We zijn gebleven tot de zonsondergang, die prachtig was! Om 7 uur hadden we onze laatste 'meeting' met de hele groep samen. Na een mooi woordje van de gidsen, gingen we na het avondeten nog even lekker op stap. Onze laatste avond als groep. En wat het weer betreft. Op deze tour mag ik EINDELIJK van geluk spreken. De dagen na ons vertrek zou het flink gaan regenen in Krabi! Zit het weer me dus niet ALTIJD tegen.

De dag van vertrek terug naar Bangkok met een groot deel van de groep verliep iets minder mooi dan verwacht. Ik werd die ochtend wakker met braakneigingen, en nee hoor.. ik had niks gedronken die avond ervoor omdat ik fit wilde zijn voor de lange weg terug naar Bangkok. Ook aan het eten ligt het niet, aangezien ik de afgelopen dagen alleen brood en westers eten zonder vlees heb gehad. Geen idee waar het aan lag, maar ik weet wel dat er iets niet goed zat. De hele ochtend, totdat we uit moesten uitchecken, heb ik op de badkamer gezeten. Gelukkig had ik de vorige dag al mijn backpack netjes ingepakt, dus hoefde ik me daar geen zorgen meer over te maken. Eenmaal bij de receptie aangekomen, besloot ik daar maar te gaan liggen in de hoop dat ik me beter zou voelen op de weg terug naar Bangkok. Om 3 uur hadden we pas een shuttlebusje naar de grote nachtbus, dus ik moest nog een aantal uren bij de receptie doorbrengen. De gidsen waren zo lief medicijnen voor me halen. Ook backpackers van de tour kwamen regelmatig langs om te vragen of ik nog iets nodig had (verrassend genoeg niet de mensen waar ik veel mee omging). Ik heb me in jaren niet zo ziek gevoeld en die middag heb ik ook flink wat over moeten geven. Zo helaas ook in het shuttlebusje naar de grote nachtbus. De gidsen waren onwijs lief en hebben mijn backpack en dagrugzak iedere keer voor me gesjouwd. Ik kon amper op mijn benen staan en was totaal niet in staat om ook maar iets te doen. Gelukkig begon in de nachtbus het medicijn wat te werken en heb ik toch nog wat uurtjes zonder braken kunnen slapen. Om 5 uur 's ochtends kwamen we in ons hotel in Bangkok aan en konden we nog tot 12 uur wat uurtjes slaap inhalen. Die ochtend ging het ook een stuk beter met me. Helaas voelde ik me nog wel wat zwak, aangezien ik niets gegeten had, maar mijn eetlust kwam al wat terug. Ik heb van verschillende mensen geen afscheid kunnen nemen in Krabi (sommige mensen bleven in het zuiden), aangezien ik vaak op de wc te vinden was, maar in Bangkok kon ik die ochtend gelukkig wel van de rest fatoenlijk afscheid nemen. Van de ene kant had ik niet veel met de mensen van de tour, aan de andere kant was het toch geen pretje om gedag te moeten zeggen. We zijn drie weken bij elkaar geweest en ook de twee gidsen maakten het erg leuk. Om 2 uur ging ik op weg naar mijn hostel waar ik nog een extra nachtje zou verblijven in Bangkok. Ik ben rustig wat door de stad gelopen, nog wat temels van buiten gezien en mezelf getrakteerd op een grote mangosmoothie an 0,75cent. Na een mooie avondwandeling langs het park waar Thaise mensen dansles kregen en langs de rivier, kwam ik erachter dat ik het mooie weer toch zeker ga missen hier. En natuurlijk het lekkere verse goedkope fruit en de smoothies!

Mijn laatste dag heb ik lekker rustig aan gedaan. Na een ochtendwandeling naar de Golden Mountain met uitzicht over Bangkok city, heb ik rustig in het park gelegen en nog even genoten van het lekker warme weer hier in Thailand. Vanavond vlieg ik terug naar Nederland, terug naar het normale leven.

Ik kijk met heel veel plezier terug op het al het moois wat ik hier in Thailand, maar ook NZ en Australië mee heb mogen maken. Ik heb ongelooflijk veel mooie dingen gezien, gedaan en beleefd, maar ik heb zeker ook veel geleerd over mezelf en de wereld. Ik heb vooral geleerd dat je moet doen in het leven wat je gelukkig maakt. En daar ben ik nu ook zeker over uit! Fitness (Les Mills) en paalsport zijn mijn leven. Dat maakt me gelukkig. Maar niet alleen dat, natuurlijk ook Toverland en niet te vergeten mijn vrienden en familie thuis! Morgenochtend 9.15 uur kom ik aan op Schiphol en mag ik terug kijken op een geweldig avontuur om nooit te vergeten! Dit neemt niemand me meer af en ALS ik de kans had om het opnieuw te beleven, zeg ik een dikke dikke JA! Dit avontuur zou iedereen eens in zijn leven moeten beleven.

"Live your dreams, because you might only live once"

Voor diegenen die mijn blog een beetje hebben kunnen volgen, bedankt voor het lezen en het meeleven van mijn avonturen! En tot heel gauw in Nederland!

Wie weet tot een volgend avontuur!

Wencke