Sydney - Time to say goodbye

Tjaa.. die laatste momenten zijn nooit leuk. Ik kijk met veel plezier terug op mijn 6 maanden hier in Sydney. Niet alleen Luna Park, mijn huisgenootjes en de stad ga ik missen, maar ook de sportschool waar ik zo´n 14 tot 18 uur per week van elke minuut genoot. En niet te vergeten de mensen die ik hier heb leren kennen, zoals onder andere Marije, Felice en Guido.

Maar ik weet ook dat er nu een heel avontuur tegemoet staat te komen. De komende drie maanden ga ik rondreizen door Australië, Nieuw-Zeeland en Thailand.

Luna Park

Dit jaar bestaat Luna Park precies 80 jaar. Helaas heb ik dit kleine feestje moeten missen, maar ik bedacht me inderdaad hoe oud dit park is. Het feit dat ik bij een achtbaan werk, waarbij ik de mensen in de karrtjes moet laden, een gordel moet aandoen, de kar aan moet duwen en de remmen handmatig worden gedaan door ons aan het einde van de rit. Best grappig om te zien hoe ouderwets het eigenlijk is.

Op 30 en 31 oktober was het Halloween in Luna Park. Ik had twee avonddiensten waarbij het park open was tot 12 uur 's nachts. Het waren twee leuke avonden, maar een beetje anders van wat ik gewend was in Toverland. Voorgaande jaren mochten attractiemedewerkers in Luna Park zelf hun kostuums bepalen. Dit vind ik niet gepast, omdat je zo de gasten niet kunt onderscheiden van de medewerkers. Dit jaar was het een beetje anders. We kregen allemaal hetzelfde kostuum, werden geschminkt als een zombie en kregen een kleine training over hoe je mensen bang kunt maken. We moesten namelijk als attractiemedewerker ook in deze rol spelen. Op zich was dit zeker een leuk idee en leuke ervaring! Verder liepen er geen karakters rond door het park zoals bij Toverland wel het geval is, maar heb je meerdere ruimtes binnen Luna Park waar je doorheen moet lopen en die een bepaalde scare factor hebben. Twee geslaagde avonden.

Ook maak ik wel eens grappige dingen mee. Het klinkt misschien niet grappig zoals ik het hier vertel, maar op een van de mooie zonnige weekenden, stond ik buiten bij Coney Island; een plek waar ik de mensen een gedeelte van het park binnenlaat. Er zijn heel veel zeemeeuwen in Luna Park vanwege de zee die ernaast ligt. Nu had ik net het geluk iets heel moois mee te maken; één zeemeeuw zocht een plekje om te landen. Mocht dit nu net op het hoofd zijn van een man met een kaal hoofd in het midden. Ik lag helemaal dubbel toen ik dit zag. De man begon te slaan om de zeemeeuw weg te jagen, en volgens mij ben ik de enige die het spektakel mee heeft mogen maken. Maar het maakte mijn dag helemaal goed!

Maar de sensatie kwam pas op mijn laatste werkdag. Op zondag 29 november was het familiedag, dus een drukke dag in Luna Park. Ik stond bij de Mystery Manor die dag ingedeeld. Dit is een spookhuis waar mensen doorheen moeten lopen met acteurs in het huis. Het is serieus echt eng en heel mooi opgezet! Op mijn laatste dag en het laatste uur kwam er een man naar de attractie, die ik eerst de regels heb verteld (wat moet als ik bij die attractie sta). . Je mag de acteurs of attributen niet aanraken, slaan of wat dan ook. Ik had al het idee dat die niet 100% was, aangezien hij me steeds aanraakte en maar vragen bleef stellenWat gebeurde er, ja hoor, hij begon agressief gedrag te vertonen, waardoor ik de security en supervisors moest oproepen. Helaas duurde het eeuwen voordat ze op kwamen dagen, waardoor de man er al vandoor was gelopen. Ik heb hem in de gaten gehouden en moest hem daarna aanwijzen door de security en vertellen wat er was gebeurd. Ik weet niet hoe het precies is afgelopen, maar de regel is dat je het park wordt uitgezet als je agressief gedrag vertoont. Ik neem aan dat dit dus is gebeurd. Erg jammer, want hij was er met zijn twee kinderen en vrouw. Desondanks heb ik leuke dag gehad en heb ik van mensen afscheid genomen.

Sydney

Het weer is eindelijk beter, en we hebben zelfs dagen met 42 graden. Natuurlijk is dit de perfecte tijd om wat rond te reizen in Sydney, dus die kansen heb ik volop genomen.

Zo ben ik op dinsdag 29 september samen met mijn Duitse huisgenootje Nicole naar Bundeena (plaatsje buiten Sydney) gereisd met de trein en boot. Hier hebben we eerst een mooie wandeling gemaakt langs de kust en door de natuur. Ik ben nogal een angsthaas als het gaat om door de natuur lopen vanwege de gevaarlijke beesten hier, maar Nicole scheen hier geen enkele moeite mee te hebben en ging dus met een stevige pas voorop . Het was een erg mooie wandeling, maar had hem toch zeker niet in mijn eentje willen lopen. Ook hebben we dolfijnen zien springen, wat een mooi gezicht! Daarna zijn we naar een strand gelopen waar we de stand-up paddling hadden geboekt. Hier hadden we twee uur de tijd om deze sport uit te proberen en ik moet zeggen dat ik me uitstekend vermaakt heb. Het was niet zo moeilijk om te balanceren, maar tegen de wind in paddelen viel tegen. Na een uurtje hadden we dat wel gezien, dus kwam ik op het idee om acrogym op het bord te doen; en dat met groot succes! Wat hebben we ons vermaakt met het verzinnen van nieuwe kunstjes! Het voelde echt aan als mijn eerste vakantiedag na een lange tijd wat minder goed weer. Een topdag!

Op vrijdag 2 oktober namen we afscheid van ons Duitse huisgenootje Nicole. Ze gaat wat rondreizen in Australië en terug naar Duitsland. Ter afscheid hebben we met vier huisgenootjes samen gebarbequed op Coogee Beach en heb ik voor het eerst KANGOEROE uitgeprobeerd. Ik moet zeggen; niet slecht! Het smaakt een beetje naar een hamburger. Een geweldige afsluiting en ik ga Nicole zeker missen!

Op zondag 4 oktober heb ik eindelijk mijn Nederlandse collega Marije (die een tijdje uit dienst is geweest, maar ondertussen weer is begonnen met werken in Luna Park!) weer gezien! Ze woont in Dee Why (noorden van Sydney) en vanuit dit strand zijn we naar het zuiden gelopen tot aan Manly Beach. Ook van deze wandeling heb ik weer ontzettend genoten met mooie uitzichten, natuurwandelingen en rotsbeklimmen. Én we vonden de perfecte paal om wat kunstjes te doen (NOT; ik bloedde aan alle kanten). Na een uurtje of twee hebben we genoten van een heerlijke ijskoffie en vond ik het ontzettend leuk om haar weer te zien! In de Kerstweek blijf ik een weekje bij haar slapen en ga samen met haar Kerst vieren en dat zal zeker gezellig worden!

Op dinsdag 6 oktober was ik een dagje vrij en besloot ik weer een ander strand van Sydney te gaan verkennen; dit keer SHARK BEACH. Er was letterlijk een net in het water te vinden, maar ik weet nog steeds niet of dit net daarwerkelijk is bedoeld om haaien tegen te houden? In ieder geval vond ik het een erg mooi strand, de mooiste naast Milk beach die ik tot nu toe in Sydney heb gezien.

Op donderdag 8 oktober besloot ik weer de bus naar het oosten te nemen en vanuit Nielsen Park de Foreshore Walk te doen. Het was bewolkt, maar een lekkere temperatuur om in te wandelen. Het was een mooie wandeling door de natuur en langs de kust met uitzichten op de Sydney Skyline. Ondanks dat ik zeker van deze wandelingen geniet, doe ik zulke wandelingen nog steeds niet graag alleen. Ik ben voortdurend bang een slang of spin tegen te komen of iets anders giftigs. Gelukkig viel het allemaal mee en ben ik alleen achtervolgd door een grote zwarte vogel die ik op een gegeven moment weg heb kunnen jagen.

Op vrijdag 9 oktober heb ik eindelijk weer eens afgesproken met Guido. Guido ben ik tegengekomen in Byron Bay tijdens mijn oostkust trip. Sindsdien ben ik in contact met hem gebleven en na zijn tijd in Melbourne is hij terug naar Sydney verhuisd. Op deze avond zijn we naar Chinatown (deel van Sydney) gegaan voor de Night Market. Een gezellige sfeer en leuk om weer bij te kunnen kletsen. Die volgende avond zijn we naar het wekelijkse vuurwerk in Darling Harbour geweest en hebben we kunnen genieten van het Fiesta weekend in Darling Harbour.

Op donderdag 15 oktober was ik precies zes maanden in Australië. Gelukkig zat het weer deze dag mee en heb ik de kans genomen om in één van de torens van de Harbour Bridge te klimmen (89 meter boven zeelevel). Vanuit hier heb je een mooi uitzicht over de stad. Op mijn weg naar boven is er op verschillende verdiepingen informatie te vinden en te zien over het verleden van de Harbour Bridge. Normaal gesproken ben ik niet zo'n geschiedenis fan, maar ik vond het erg indrukwekkend om te zien hoe het gebouwd werd en wat er toen allemaal is gebeurd. Een paar feiten op een rijtje:

Het is de grootste stalen boogbrug ter wereld

De brug is 134 meter hoog en 1149 meter breed

Het duurde 7 jaar en 256 dagen om de Harbour Bridge te bouwen (1924-1932)

Gemiddeld 161.000 wagens rijden elke dag over de Harbour Bridge

Voordat de brug gebouwd werd, werden mensen per boot naar het noorden van Sydney gebracht. Dit waren dagelijks zo'n 40.000 mensen.

Er zijn 16 mannen gestorven tijdens het bouwen van de brug

Na een mooie ochtend ben ik die middag met Ellie (mijn vietnamese huisgenootje) naar Shark Beach gegaan om van het mooie weer te genieten. Daarna zijn we langs de kust door gelopen naar Milk Beach en was ik net op tijd thuis voor mijn RPM les. Tja, ik zal het sporten zeker niet gauw overslaan. Maar een erg mooie en gezellige dag!

Op zondag 18 oktober was het Open Dag in het Opera House. Ik had niet verwacht voor vertrek daar nog ooit binnen te komen, maar ik heb dus geluk gehad! Samen met Marije ben ik die ochtend in de lange rij gaan staan om gratis naar binnen te kunnen. Uiteindelijk hebben we één uur gewacht en konden we vervolgens alle verschillende zalen en backstage ruimtes in. Ik moet zeggen; ik had het me allemaal iets anders voorgesteld, maar het was erg mooi om dit te kunnen zien! Ook hadden we de kans om ons te verkleden met de theater kostuums van vroeger, waar we erg veel plezier in hadden! Vervolgens zijn we doorgegaan naar de C3 Kerk in Darlinghurst waar Marije iedere zondag naartoe gaat. Deze kerk was iets kleiner dan de C3 kerk waar ik de vorige keer was, en deze dienst beviel me dan ook net iets beter. Na een erg mooie kerkdienst met als gast een leider van de C3 kerk in Darwin zijn we met nog twee andere mensen van de kerk naar de Noodle Markt in Hyde Park Sydney gegaan. Dit is een klein en gratis festivalletje in het park met muziek en heel veel verschillende eetkraampjes. Een erg leuke sfeer was het zeker!

In de week van 19 oktober ben ik met Guido op ontdekkingstocht gegaan. Het regende helaas, maar we hebben de trein naar Helensburgh genomen waar we naar een tunnel zijn gelopen. En niet zomaar een tunnel; het deel voor de tunnel was het oude station van Helensburg en het plafond van de tunnel zelf zit vol duizenden gloeiwormen die oplichten. Er was geen tourist te bekken (wat wil je met stortende regen), maar ik vond het een behoorlijk avontuur. De tunnel was pikke donker, je kon het einde niet zien, het was modderig met enge teksten op de muren. Gelukkig had ik een man bij me die deze tunnel al eens eerder in was geweest. Toen we eenmaal een eindje doorliepen met onze zaklampen kwamen heel veel gloeiwormen tevoorschijn wat een prachtig gezicht was. Een erg mooie dag, aangezien ik die ochtend ook een kaarsje heb aangestoken voor mijn oma in de St. Marys Cathedraal in Sydney. Echter toen we de trein terugnamen, verbaasde we ons over het feit dat we na 20 minuten weer terugkwamen in Helensburgh. Na wat navraag bleek dat we over hadden moeten stappen bij een ander station, anders kwam deze trein terug naar Helensburgh. Hierdoor heb ik mijn CX works les gemist, wat een domper.

Ook ben ik met Guido op zondag naar Manly gereisd. Vol goede moed ben ik die ochtend nog gaan sporten, maar dat was uiteindelijk niet nodig. We hebben een wandeling van 8 uur gedaan langs de kust bij Manly. Ik wist niet dat hij zo lang was, anders had ik het sporten wel overgeslagen. Maar ik moet zeggen dat de wandeling meeeer dan waard was. Het is de mooiste wandeling die ik tot nu toe heb gedaan met schitterende uitzichten over de zee, Sydney en Manly. We kwamen langs de mooiste stranden en kliffen en genoot van ieder moment, ook al was het bergop en bergaf erg vermoeiend. Daarnaast ben ik wat dieren her en der tegengekomen en hebben we zelfs walvissen gespot! Als kers op de taart hebben we de zonsondergang vanuit een Lookout over Sydney gezien. In één woord PRACHTIG! Het enige minpuntje was dat toen we bij Manly aankwamen om een duik in de zee te nemen, het water erg woest was en er donkere wolken waren. Er was ook een bordje op het strand geplaatst met een waarschuwing voor haaien die vandaag gespot zouden zijn. Nou dat bordje was Highlight nummero 1 voor touristen. Omdat het al 7 uur was en het langzaamaan donker begon te worden, wilden we niet het hele eind terug naar Manly lopen door het donker. We hadden al 8 uur gewandeld en zouden zeker nog 45 minuten terug moeten lopen. Guido's idee; LIFTEN. Ik heb nog nooit van mijn leven gelift, maar aangezien hij een kenner is en ik gelukkig niet alleen was, besloot ik het eens te proberen. Ongeveer de derde auto stopte met twee aardige mensen die ons terug naar Manly namen. Wat zijn Australiërs toch aardige mensen! Een geweldige dag om nooit te vergeten!

En als ik het dan toch over walvissen en dolfijnen heb, ook in het huis waar ik woon zijn dieren te spotten. Of beter gezegd; insecten! Op een dag was ik samen met een kamergenootje in de kamer, totdat we plots een enorme kakkerlak zagen. En niet een kleintje; het was de grootste en dikste kakkerlak die ik ooit in mijn leven heb gezien. Toen we deze hadden verwijderd, keek ik op ons balkon en kwam ik het volgende akelige beest tegen; een enorme dikke spin. Ik ben een angsthaas als het om spinnen gaat, maar ik meen het serieus als ik zeg dat deze GROOT was! We hebben onze huisbaas geroepen en die heeft een giftige spray eroverheen gespoten. Ook al was hij ook wel bang dat het beest op hem zou springen, haha. Helaas is de spin naar beneden gevallen en hebben we hem niet meer kunnen vinden. Op hoop van zegen dat hij gevlucht is en niet naar mijn kamer! Een paar weken later kwamen we de zelfde spin tegen in de gang van ons huis. Het halve huis was wakker en hoorde het gegil van de meiden. Sensatie was het wel weer! Iedereen zijn mobiel pakken en foto's maken. Een Fransman in ons huis heeft de giftige spray genomen en een ijzeren paal en hebben hem daarmee kunnen doden. Ik hou van dit soort feestjes haha.

Op zaterdag 24 oktober ben ik samen met mijn huisgenootje Ellie naar Bondi gereisd. Hier in Bondi is ieder jaar een evenement; Sculpture by the Sea, waar duizenden touristen op af komen. Langs de kust van Tamarama Beach tot Bondi Beach zijn allemaal kunstwerken te vinden van artiesten. Op deze ochtend heb ik samen met Ellie deze wandeling gemaakt, die ook weer erg de moeite waard was. De kunstwerken waren mooi en het weer zat gelukkig mee. Aan het einde hebben we nog even op Bondi Beach gelegen totdat ik weer moest werken. Een erg mooie dag!

Omdat ik wat middagen vrij ben, ben ik dus ook alle stranden van Sydney uit aan het proberen. Ondertussen heb ik ook Avalon Beach gezien (wat een erg mooi surfers strand is met mega golven) en heb ik een strand op 20 minuten van mijn huis ontdekt (Murray Rose Pool). Ideaal!

In mijn laatste weken in Sydney heb ik ook nog wat met huisgenootjes ondernomen. Zo ben ik samen met Bali (Hongaarse jongen) naar de Blue Mountains (natuurgebied) gereisd om een wandeling langs de grote waterval 'Wentworth Falls' te doen. We zijn hier aan het begin van mijn reis ook geweest met Australian Backpackers, maar ze zeiden dat deze wandeling zeker de moeite waard was. Helaas hadden we er toen geen tijd voor. Het was een hele lange ochtendwandeling beneden van een berg en daarna er weer op. Vermoeiend was het wel, maar de vele watervallen onderweg maakte het helemaal goed.

Ook zijn we met vier huisgenootjes naar Port Stephens gegaan. Dit is een gebied 3 uur naar het noorden van Sydney. We hebben een auto gehuurd en zijn zelf erheen gereden. Helaas waren er wat problemen met het boeken van een auto, waardoor we pas laat konden vertrekken, maar we hadden geluk dat de zon pas laat onder ging. Ik moest het hele tripje in elkaar zetten, waar ik eigenlijk niet zo blij mee was, aangezien ik zelf ook erg druk was en niemand me enige hulp aanbood. Tjaa, dan moeten ze dadelijk ook niet zeuren als het ze niet bevalt. Onze eerste stop was 'Anna Bay', hier zijn we met een speciale 4WD bus de woestijn ingereden. Het zand was ontzettend zacht en ideaal voor zandboarden, dus dat hebben we gedaan. We konden van heuvels van 40 meter hoog af! Staand of zittend! Heel erg gaaf om te doen! Alleen jammer dat we de berg steeds op moesten lopen. Vervolgens hebben we wat stranden gezien zoals One Mile Beach, Fingal Bay en Shoal Bay. Alle stranden staan hier bekend om zijn helder blauwe water en witte stranden. Omdat het de hele dag bewolkt was, konden we hier helaas niet veel van zien. Daarna maakten we een wandeling op een berg met prachtige uitzichten over de stranden en Port Stephens, waar we ook wat spinnen hebben gepot. Als laatste gingen we door naar little beach en zijn we de Gan Gan Lookout opgereden met weer mooie uitzichten. Dit was het einde van een mooie en gezellige dag met huisgenootjes.

Kerst komt in zicht en ik moet zeggen dat ik nog niet echt in de kerst- of sinterklaassferen zit. Ik schrok er zelfs van toen ik van de week het winkelcentrum binnen liep en er Kerstmziek werd gedraaid. Ik kreeg kippenvel! Ook staan er midden in de stad reuze kerstbomen! Ontzettend raar met dit weer!

Fitness First

In mijn vorige blog schreef ik over het feit dat ik heel graag een Les Mills instructeur zou willen worden. Het is me een hoop gedoe geweest om uit te zoeken of dit mogelijk was, aangezien ik nog maar twee maanden in Sydney zou zijn. Na wat navraag bij instructeurs, Les Mills Australië en Les Mills Nederland kwamen we tot de conclusie dat ik een training (voor een bepaalde les) hier zou kunnen doen en de 'video certification' thuis in Nederland zou kunnen afronden. Normaal gesproken moet je binnen drie maanden een video van jezelf opsturen waarin je lesgeeft, maar vanwege de korte duur die ik nog in Sydney zou zijn, was dit niet mogelijk. Echter kwam ik erachter dat de prijzen voor de training hier veeeeeeel hoger liggen dan in Nederland, waardoor ik heb besloten de trainingen toch in Nederland te doen. Jammer maar helaas, ik zal nog even moeten wachten.

Desondanks geniete ik zoals gewoonlijk van elke les hier en probeer ik het optimaal te benutten. Een van mijn favoriete instructeurs is Chris Hutton. Hij is een bekend Les Mills instructeur in Australië en zijn lessen (het maakt niet uit of het nu Bodypump, Attack, Balance, Step of CX Works is) zitten altijd BOMVOL! Dat wil in ieder geval wel iets zeggen. Het is soms zelfs zo erg dat ik op een vrijdagmorgen om 8 uur in de zaal moet zijn een goed plekje te kunnen bemachtigen met mijn step (btw. de les begint om 8.30 uur). Alle dames, en enkele heren, willen het liefst hun step zo dicht mogelijk vooraan het podium hebben. Ongelooflijk. Hij lijkt wel een soort God die aanbeden wordt. Maar hij is dan ook wel erg goed in wat hij doet!

In de week van 5 - 11 oktober was het de nationale fitnessweek hier in Australië. Dit betekent dat iedereen een gratis weekje mag komen sporten bij de Fitness First. Ik besloot mijn kansen te grijpen om huisgenootjes uit te nodigen en ze te laten zien hoe geweldig de workouts zijn. Ik heb mijn huisbaas zo ver gekregen een Bodyattack les te doen en hij vond het leuk! Yes, dat is één! Daarnaast is Maraya meegegaan naar een Bodypump les, maar dit was geen succes. Helaas geen pluspunten dit keer. De twee franse meiden zijn meegegaan naar Bodybalance met succes en als laatste mijn vietnamese huisgenootje Ellie gaat nu iedere week mee naar Bodyattack, CX works, Bodybalance en Bodypump! Hoe leuk is dat!

Ook tijdens Halloween wordt er door de Fitness First vanalles georganiseerd. Zo mag je vrienden en familie meebrengen en verkleed naar het sporten komen. Zo had ik op zaterdagochtend de tijd van mijn leven. Ik was alleen van plan om naar de CX works te gaan, maar daarna was er de Bodystep Halloween versie met twee verklede instructeurs. Een hele leuke les! Daarna was het bodypump en bodyattack ook met Halloween thema, dus besloot nog lekker twee uur langer te blijven. Een erg leuke en actieve morgen zullen we maar zeggen! Dat was tevens de week waarin ik een nieuw record heb verbroken; 18 uur in de sportschool! Ik ben niet verslaafd??!!

Mijn tijd in de Fitness First zit er nu op en ik ga het ENORM missen! In Bondi hebben ze de studio helemaal vernieuwd en hebben we nu de nieuwste Les Mills bars, steps and CX Works tubes. Ongelooflijk dit materiaal! Het is zo handig te gebruiken en veel fijner dan al het oude materiaal. De steps bewegen niet, de platen zijn makkelijk van de bars af te halen en hebben een fijne grip. Jammer dat ik hier maar drie dagen gebruik van kon maken. Fitness was mijn leven hier in Sydney en niet alleen de faciliteiten, maar vooral de geweldige les Mills workouts en de instructeurs ga ik ontzettend missen! De instructeurs hebben hier zoveel energie, zijn echt goed in wat ze doen en hebben een passie voor fitness. Het was niet makkelijk om afscheid te nemen, vooral omdat de fitness voor mij niet zomaar fitness was. Ik heb zoveel geleerd en ging hier iedere ochtend en avond met zoveel plezier naar toe. Hopen dat ik in Nederland gauw weer alle Les Mills workout kan doen, na drie maanden reizen. En natuurlijk; paaldansen niet te vergeten!

Nou dit was het dan weer voor deze keer. Ik ga lekker slapen voordat mijn vlucht morgen naar Darwin gaat! (noorden!). Er is heeel veeel regen voorspelt, dus ik heb mijn paraplu al ingeslagen voor 4 dollar! Hopen dat het allemaal wat meevalt. In ieder geval gaat mijn reis van boven door het midden van Australië, door naar het zuiden en weer terug naar Sydney. Ik hou jullie op de hoogte. Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!

Cheers

Anna